برای بازی متن را نخوانده پاسخ مثبت دادم!!!

امین زندگانی بازگر نقش «جسی» در این نمایش با بیان اینکه در گذشته با رضا گوران در یک تله  

تئاتر همکاری داشته است، اظهار داشت: به علت تجربه همکاری که با گوران داشتم برای بازی  

دراین نمایش متن را نخوانده پاسخ مثبت دادم و پس از خواندن متن فهمیدم که چه متن زیبا اما  

سختی است.
 

وی ادامه داد: این نمایش به گونه ای است که هر اجرا با اجرای قبل متفاوت است در واقع تمام  

امکاناتی که یک نمایش برای ایجاد ساخت یک اثر نمایشی وجود دارد در این نمایش از شما  

گرفته شده و بازیگر باید تمام تجربیات خود را در گذشته فراموش کرده و به عنوان یک شخص  

جدید وارد صحنه نمایش شود.
 

وی بیان کرد: این نمایش را نباید با فیلم مقایسه کرد بلکه باید آن را با خودش مقایسه کنیم، من  

معتقدم ارتباط میان کارکترها بسیار مهم است .
 

زندگانی ادامه داد: شاید دراین نمایش برای برخی این حس وجود داشته باشد که اطافمان  

برایمان مهم نیست و تماشاگر این حس را پیدا کند که در عدم ارتباط با او هستیم اما ممکن  

است عده ای نیز با این عقیده مخالف و به شدت با نمایش ارتباط برقرار کرده باشند.
 

در ادامه نشست افشین خورشید باختری منتقد تئاتر ضمن بیان ویژگی های آثار چرمشیر گفت:  

ما باید به آثار چرمشیر به عنوان بخشی از سیر ایشان در طول فعالیت هایش در حوزه تئاتر نگاه  

کنیم این عقیده که آثار وی رنگ کهنگی به خود گرفته است کاملا اشتباه است.
 

وی در مورد ویژگی های «جاده طولانی مارپیچ » گفت: برش های سریع  فشرده و چرخش  

داستان در زمان از ویژگی های خوب این نمایش است اما واقعیت این است که گاهی در طول  

نمایش تماشاگر احساس می کند که دارد شعار می شنودو صحبت های بازیگران تبدیل به یک  

بیانیه می شود.
  

وی ادامه داد: یکی از خطراتی که در عرصه متن و بازیگری وجود دارد این است که چیزهایی پنهان  

می شود تا مسائل دیگر نمود پیدا کند و این حرکت بر لبه تیغ است اما به هر حال ممکن است  

گاهی به نفع اثر باشد .
 

خورشید باختری تصریح کرد: در رابطه با فضای نقش ها تلاش هایی در جهت کنترل و تمرکز ایجاد  

شده است اما به نظرم یک چیز کم است؛ از پس این همه گفت و گوی آدم ها هیچ چیزی به  

مخاطب منتقل نمی شود.  یا از اول چیزی پشت این گفت و گوها نبوده است یا اگر هست با این  

اجرا منتثل نمی شود.